Dünyaların Çoğulluğu 15. sayıda
Heraklitos Duası adlı şiirim /s. 48
Profil dosyada: David Gascoyne yazım:
Elif Firuzi – Delikanlılıkta kendini yazıp bitiren sonra da deliren şair: David Gascoyne / s. 50
David Gascoyne – Gece Kuşları / 52 çevirisi aşağıdaki linkten ulaşılabilir:
https://dunyalarincogullugu.com/wp-content/uploads/2025/05/15.-sayi-dunyalarin-cogullugu-1.pdf
https://x.com/dcogullugudergi/status/1871562929449120112
şüphe
işaretleri
ruh, kuru bir
sözcüktür
kendi rafında
durur
insanlar kurutulmuş
kelimeleri değiş tokuş eder
göğüste lekeler belirir, büyür, renklenir
yıkılan bir bina
için şikâyetler yükselir
herkesin geçmişi
birbirine karışmış, tozu
mahalleye yağmıştır
erek ve ereksiyon
aynı soydan gelmez - ama
yeryüzü maceramızı
imleyebilir, yan yana düştüğünde
bir sözcük anlamından
bağımsız kös-kötü hissettirir-nül
aşk, boş bir
skrotum torbası gibi sallanır epriyen şiirlerde
göl, kıstırılmış bir denizdir suyun uzun isyanında
deniz, zamanı sürükleyen gece ağızlı kırçıl susırtı
seyislik, adı geçmeyen, olanaklı bir terbiye siyaseti
hayvanların ve
kitlelerin, tutkunun ve itirazın zapturaptı
sözcükler: siluetler,
gölgeler, ölü torbaları!
küle bakarken kanıtlan(a)mamış bir sözcük olur gül
Paracelsus, ölümlü bir büyücü!
siyah maviyi kışkırtır, tetikte tutar, mavi yutkunur derine iner
bir sözcük bir sözcüğün yüküne dokunmuştur
sessizlik büyür,
münasebetsiz bir yakınlıkta durur
yas güzel oturur yaraya
incinme kabul edilmiştir
şiir bir konuşmadır
şüphe işareti, düz giden ayakların eğrilmesi
kıvamı koyulaşır yazın, vedalaşmadan dağılırız
Elif Firuzi
Mayıs, 2024
Dönüşme Kırıkları
Düşüp kırılıyor eylül aynada
yanık turuncusu güzün
herkes kendi bakışını yakalıyor
yağmur yeşili, soluk mercan, toz kahve
onun bir yüzü var mıydı?
Gittikçe çekiliyor güneş
günlerimizden
rüzgârın sıklaşan ziyaretleri
telaşlandırıyor ağaçları
sigaranın ucundaki kor, kırmızı
savrulan dumanlı düş sarhoşlukta ölüm
kül grisi bir kuş
veya sonsuza dönüş
Kaç yaz geçti bu yoldan saymayı bıraktım
ayaklarım ıslak çayırlarda
su sesi yumuşacık
bacaklarıma dolanan eteklerim
eve varış
Yazlar hep kısa sürdü bildim bileli
(now that it rains in Giverny)
eylülün de kolları kısalır bundan sonra
herkes kendi kırığına sarılır
Elif Firuzi
*Şiir şimdi Bachibouzouck ve Şiir Postası'nda. İlk yayımlanışı ise Mayıs 2020'de Akatalpa'da.
