yol uzuyor yol kısalıyor dönüyor güz
alelacele geçiyoruz sokakları bir süredir
sokaklar telaşlı adımlarımızı seviyor- hayat böyle daha yaşamaklı
arkadaşlarımız geliyor uzak kentlerin havasını getiriyor
sarılıyoruz ıtır kokuyoruz sarıldıkça seviniyoruz
ani bir dönüş kadar kısa bir an-çocuklar düşüyor hayattan
bilyeler, bisikletler, elif ba’lar kuran kitapları
öylece sönüyor içimizde beliren sevinç
boşluğu emiyor hayat, sesleri karartıları kesif öfkeyi
rüzgârdan yapraktan kuru bir neşe kalıyor sokakta
kederi külden seçemiyoruz gümüşü griden günler işte gölgeli
kedileri seviyoruz
kuşlara şarkı söylüyoruz
bahçeden incir topluyoruz
güz dönüyor, çocuklar sızıyor incirlerden
(iç. yeni e dergisi, Ocak 2022, S. 63)
