büyüme yazı / Akatalpa Mayıs 2022
yamaçlardan aşağı yaz bulutları uçar
uçsuzluğuyla mahcup kılar beni gökkubbe
ben, memeleri yeni kabaran bir çocuk
nereden gelir bulur beni
rindlerin kederi
henüz ağarmamış sabahlarda
ellerimin sevinciyle dönerim, bir
kap köpüklü sütle
rüzgâr yolumu keser, eteğimi şişirir, içimde
bir yere seslenir
rüzgârın yüzüme bıraktığı nemi severim ve kazların birden havalanmasını
sislerin içinden uzun vadilere
yamaçlardan aşağı, ayaklarım
pancar otlarını ezer
toprak kenara çekilir, ufak taşlar
yuvarlanır
gök bizi izler
ben bu mavi göğün altında
ne suyum
ne dağ
ne ağaç
yamaçlardan aşağı bir gölge, bir
kalp
gölgem uzar, vadiyi geçer, dağa
yayılır
kendimin ehli değilim, çocuğum, kalbim
nemlenir.
Elif
Firuzi
