27 Ocak 2022 Perşembe

            

            boşluğa doğru geri bildirim     

 

            aliden aliye çoğalıyor aliler alilerden

            alınları önceden gür yüzleri değirmi talihleri muskalı alilerin

            aliye don aliye kuşak aliye eliften mintan

            eline tutuşturuluyor aliye bayramlıklar

            bizim alilere de bir diyeceğimiz yok esastan        

            aliler alileri beşiz doğurmasın

  

            bizim dilimiz biraz ayarsız ağzımız gıcırtılı benzimiz bulanık

            dizelerimiz eğri büğrü dizimizde den den dizdiğimizden   

            bizim ellerimiz //de// topraktan ama eteklerimiz var, evaze  

            biz hep biraz netameliyiz nedense bir tekinsizlik hırkası üstümüzdeki  

            ezanla kalkıp her sabah boşuyoruz gelen-ekleri

            kaatlarımız mühürsüz böylece vekalet basmıyor noterler

            kafalarıyla olmazlıyorlar uzaktan kalkmadan minderleri kaymadan      

            çekip çıkıyoruz oraları odakları gözlerimiz full/ bright/ arıza ışıkları

                           (kendi suyunun sesine dön, dön içinin sükûnetli gölüne)

            şiirimiz besmelesizdir, kenara ayrılsın, üzülmesin er//k

            sayın jüri.

 

           Elif Firuzi

 


                incirle çocuğa gazel -II

 

                yol uzuyor yol kısalıyor dönüyor  güz  

                alelacele geçiyoruz sokakları bir süredir  

                sokaklar telaşlı adımlarımızı seviyor- hayat böyle daha yaşamaklı

                arkadaşlarımız geliyor uzak kentlerin havasını getiriyor  

                sarılıyoruz ıtır kokuyoruz sarıldıkça seviniyoruz 

                ani bir dönüş kadar kısa bir an-çocuklar düşüyor hayattan

                bilyeler, bisikletler, elif ba’lar kuran kitapları

                öylece sönüyor içimizde beliren sevinç     

                boşluğu emiyor hayat, sesleri karartıları kesif öfkeyi

                rüzgârdan yapraktan kuru bir neşe kalıyor sokakta     

                kederi külden seçemiyoruz gümüşü griden günler işte gölgeli

                kedileri seviyoruz

                kuşlara şarkı söylüyoruz

                bahçeden incir topluyoruz

                güz dönüyor, çocuklar sızıyor incirlerden

 

                Elif Firuzi