incirle çocuğa gazel -II

 

                yol uzuyor yol kısalıyor dönüyor  güz  

                alelacele geçiyoruz sokakları bir süredir  

                sokaklar telaşlı adımlarımızı seviyor- hayat böyle daha yaşamaklı

                arkadaşlarımız geliyor uzak kentlerin havasını getiriyor  

                sarılıyoruz ıtır kokuyoruz sarıldıkça seviniyoruz 

                ani bir dönüş kadar kısa bir an-çocuklar düşüyor hayattan

                bilyeler, bisikletler, elif ba’lar kuran kitapları

                öylece sönüyor içimizde beliren sevinç     

                boşluğu emiyor hayat, sesleri karartıları kesif öfkeyi

                rüzgârdan yapraktan kuru bir neşe kalıyor sokakta     

                kederi külden seçemiyoruz gümüşü griden günler işte gölgeli

                kedileri seviyoruz

                kuşlara şarkı söylüyoruz

                bahçeden incir topluyoruz

                güz dönüyor, çocuklar sızıyor incirlerden

 

                Elif Firuzi