sıradan bir günün beklentisi

sıradan bir gündür başlayan  

doğrulup kalkar merdivenleri inersin

durgun bir su gibi yavaş akar bacakların basamakları

kediyle konuşursun, dolabı açtığında bekler seni 

kapıyı çarpan rüzgârı tanırsın 

zaman sert diliyle oradadır, tavizsiz Mrs. East gibi söylenir 

mevsimler, bahçedeki yaban eriğinden geçiyor, der

yarım bıraktığın şeyleri bir bir hatırlatır     

ansızın gelen bir düşünceyi savuşturur elin

yüzünü bilmeden korursun

mutfak, masa ve pencereden hücum eden ışıkta

bir dilim ekmek kes, derin keskin bir bıçak kullan

açlığını iyice hissederek, ve doğurgan bir hayat ihtimali için 

beni yavaş yavaş affet.  

bir daha benimle yürümedi hiç

çayır dolusu o firfîrî gelincikler.

Elif Firuzi