Kirpi Şiir'de çıkan şiirim 

 

Rüzgârlı Bir Günden Geçenin Şarkısı   

 

yavaş yavaş ele veriyor kendini

benim rüzgârlı bir günün sonuna gelişim ya da başka bir şeyin

açıklığa kavuşan bir pusun içinden bakıyorum gördüklerime  

kanatlarında siyah beyaz bir şarkıyla geçiyor iki saksağan

ayrı ağaçlara konması onların

içimi ferahlatıyor

 

boşlukta beliren bir teleferik kayarak uzaklaşıyor ötelere      

eğrince bir dal ucundaki kuş yüküyle yalpalıyor

sümükleri saydam bir korkuyla parlayan bir çocuk ağlayarak koşuyor

peşindeki köpekle  

gökyüzünün yerini yokluyorum göz ucuyla

çocukları yatıştırma arzumuzda yatan keder

 

güneşi tadıyor yüzüm burada, ısınıp yumuşuyor

göğsümü ilikleyerek yatıştırıyorum nefesimi

sesim evi bulmuş bir köpek gibi yalıyor yanaklarımı

iki ayrı kimseymişim, benim rüzgârlı bir günden geçişim 

*Kirpi'de sayfa mizanpaj aşamasında bir sözcüğüm alt satıra düşmüş, o yüzden şiiri yeniden yazıyorum.