mevsimler tekinsiz. kaldı mı inanılır bir söz, şiir dediğin şey, ne kadar masum?

hiç kimse kargaları çekmiyor, instagrama
oysa ben de seviyorum bu kenti
dedi karga
gök kafesi savuşturdu arkasına
küstü gitti rüzgara / KARGA

O masa rahmetli Selim'in masası, o götüremez!, diyor siyahlar giymiş kadın.
adam mahcup
sanki kendisi sırtlamış masayı da
yangından mal kaçırıyor
kadın sertleniyor;
Kenan ödemiş,
kadın ondan istemiş üç aylık kira borcunu.
Emine anlattı.
kimsesiz Semiha'nın çenesini o bağlamış.
o kadar ağlamışki cenazede
herkes ona gelip baş sağlığı dilemiş
cenaze sahibi sanmışlar garibi.
evleri giriş katında mıymış ne, su basıyormuş sık sık
çürür orda o masa, kemikleri sızlar Selim'in /Bir ölümün ardından-Metroda şiir.

zaman geçtikçe
zeminin yüzü su çiçeği geçiriyor
çocukluğundan

iki küslük arası
yol üstünde bir motel
park! and stay...
dayanır mı?
jilet değil, lime lime
beyazı akmış,
adı gönül /  İki Küslük Arası

gölgen kaldı
bak yüzümde

İnsan yarısını yolda bırakabilir mi?

Bırakabilir mi?

Hiçbir yerini

Öyle yol ortasında / Yol - Ortası- Yarısı